Τυπικό για το ύφος της χαρακτικής δημιουργίας της Γκόλαντα, το έργο συνδυάζει αρχιτεκτονικά στοιχεία (αριστερά) με αφηρημένα πλαστικά μοτίβα και την απροσδιόριστη έννοια του χώρου. Στην ουσία, η χαράκτρια παραλαμβάνει αρχιτεκτονικές λεπτομέρειες από αρχαία μνημεία, αλλάζει τη φορά τους σε σχέση με την πραγματικότητα και τελικώς προσθέτει αφηρημένα, πολύχρωμα μοτίβα, δίνοντας μια εντελώς νέα, αφηρημένη εικόνα. Στο παρών έργο, το αρχιτεκτόνημα καταλαμβάνει το κάτω αριστερό άκρο, όπου διακρίνεται η οροφή και ο ένας κίονας του οικοδομήματος (πιθανότατα πρόκειται για μια λεπτομέρεια των Προπυλαίων της Ακρόπολης), ενώ χρωματικά, το αρχιτεκτονικό τμήμα αποδίδεται σε απαλούς τόνους ώχρας που έρχονται σε αντιδιαστολή με τους ψυχρούς –γαλάζιο του ουρανού και του υφάσματος– και τους έντονους ρόδινους του υφάσματος.
__________
Typical of Golanda’s printmaking style, the work combines architectural elements (left) with abstract plastic motifs and the undefined concept of space. In essence, the engraver takes architectural details from ancient monuments, changes their direction in relation to reality and finally adds abstract, colorful patterns, giving a completely new, abstract image. In the present work, the architecture occupies the lower left corner, where the roof and one column of the building can be seen (probably this is a detail of the Propylaea of the Acropolis), while in terms of color, the architectural part is rendered in soft ocher tones that contrast with the cold ones – blue of the sky and the fabric – and the intense pinks of the fabric.
