Άλλη μια νεκρή φύση του καλλιτέχνη, στο γνώριμό του ύφος. Ένα ρολόϊ-που υποδηλώνει την πάροδο του χρόνου, και άρα μια vanitas- ένα φρούτο και μια κεφαλή αγάλματος που αντικατοπτρίζεται σε καθρέφτη, είναι τα αντικείμενα που συνιστούν τη σύνθεση και που προσλαμβάνουν έναν εμβληματικό χαρακτήρα. Ιδιαίτερα ο καθρέφτης λειτουργεί σαν σύμβολο της ματαιότητας (vanitas): πάνω στη θαμπή επιφάνεια του γυαλιού βλέπουμε να καθρεφτίζονται, αχνά και φευγαλέα, τα χαρακτηριστικά μιας παρουσίας φασματικής, που μοιάζει να αναβιώνει μέσα από μια μνήμη χωρίς ηλικία. Το σύνηθες αυτό μοτίβο του Καραβούζη, εκφράζει τις εσωτερικές του αναζητήσεις, καθώς και την αναπόληση ενός υπερβατικού κόσμου.
__________
Another still life of the artist, in his familiar style. A clock – which suggests the passage of time, and therefore a vanitas – a fruit and a statue head reflected in a mirror, are the objects that make up the composition and which take on an iconic character. The mirror in particular functions as a symbol of vanity (vanitas): on the dull surface of the glass we see reflected, faintly and fleetingly, the characteristics of a spectral presence, which seems to revive through an ageless memory. This usual motif of Karavouzis expresses his inner searches, as well as the reminiscence of a transcendental world.
