Lot 095 | Starting Price: 2500€

“Framed painting, signature “Bostanzoglu”, 1987. One of the most important works of the auction. Piece dimensions: 44 cm. (height) x 98 cm. (width). Frame dimensions: 52 cm. (height) x 105 cm. (width). Pieces of similar dimensions exceed € 8,000. Menth Bostantzoglou (Chrysanthos Vostantzoglou) from 1920 to 1926 lived with his family in Romania and then in Athens. Gymnasium pupil began the sketches and acquired the nickname Mens. In 1939 he was admitted to the School of Fine Arts, but he left after six months. During the German Occupation he became a member of EAM (1942) and participated in the National Resistance. His career as a cartoonist began with illustrations of magazines and children’s books. His first personal book was published at his own expense in 1945 and was titled Agios Fanourios. A tool for understanding the Chinese classics. Gka-chu and Bo-Shu-Ni. In 1952 he got a job in the Kathimerini newspaper, which was then filmed by Eleni Vlachou, who initially worked as a treasurer and librarian. In 1955 he began working in the Icons magazine as an illustrator and cartographer. He then works as a cartoonist in the magazine Tachydromos.

In 1959 he presented his three best-known heroes: Mom-Hellas, Pinealeon and Anergica in his column, entitled “”The Bostan of Bost””. Finally, his collaboration with Eleni Vlachos was given due to the text of My Mother’s Occupation (1961), for which she was accused of having escaped the bounds of decency. From 1960 to 1963 he had a regular weekly sketch in the newspaper Eleftheria, and from 1963 to 1966 a daily political chronograph and a Sunday sketch in the newspaper Avgi. In 1966 he opened his own gift shop named “”Laika Icons””. He decorated more than 27,000 gift items, with sketches and paintings, as well as misspellings, stories and dedications. In 1973 he published anti-dictatorial sketches and texts in the Anti and Tahridromos magazines, which continued for the first years of the post-conflict.

He also worked with the newspapers Group, Macedonia, Independent Press, Front and Meridian and with the magazines Peace of Peace and Spectator. Due to his political cartoons he was persecuted and repeatedly sued.

Since the mid-1960s, he has devoted himself to painting and theater. His satirical plays are written in a fifteen-syllable. From time to time he dealt again with the cartoon and cartoon politics. After the post-conflict, he also collaborated with the magazine Tachydromos, Thourios, Men’s Look and the newspapers Morning and Sunday Eleftherotypia and Rizospastis. He also held 16 personal exhibitions.

She has several times been nominated as a MP of the Left Party (1964 with the EDA, 1981 and 1985 with the KKE), without ever being elected.

He died on 13 December 1995.”
~
Κορνιζομένο έργο, υπογραφή “”Μποσταντζόγλου””, 1987. Από τα πιο σημαντικά έργα της δημοπρασίας. Διαστάσεις έργου: 44 εκ. (ύψος) x 98 εκ. (πλάτος). Διαστάσεις κορνίζας: 52 εκ. (ύψος) x 105 εκ. (πλάτος). Έργα παρομοίων διαστάσεων ξεπερνούν τα 8.000€. Ο Μέντης Μποσταντζόγλου (Χρύσανθος Βοσταντζόγλου) από το 1920 έως το 1926 έζησε με την οικογένειά του στη Ρουμανία και στη συνέχεια στην Αθήνα. Μαθητής Γυμνασίου άρχισε τα σκίτσα και απέκτησε το ψευδώνυμο Μέντης. Το 1939 εισήχθη στη Σχολή Καλών Τεχνών, την οποία όμως παράτησε μετά από έξι μήνες. Κατά τη διάρκεια της Γερμανικής Κατοχής έγινε μέλος του ΕΑΜ (1942) και συμμετείχε στην Εθνική Αντίσταση.

Η καριέρα του ως σκιτσογράφου ξεκίνησε με εικονογραφήσεις περιοδικών και παιδικών βιβλίων. Το πρώτο προσωπικό του βιβλίο εκδόθηκε με δικά του έξοδα το 1945 και είχε τίτλο Ο Άγιος Φανούριος. Βοήθημα δια την κατανόησιν των Κινέζων κλασσικών..Γκα-τσου και Βου-Σβου-Νι. Το 1952 έπιασε δουλειά στην εφημερίδα Καθημερινή, την οποία τότε διηύθηνε η Ελένη Βλάχου, στην οποία αρχικά εργαζόταν ως ταμίας και βιβλιοθηκάριος. Το 1955 αρχίζει να εργάζεται στο περιοδικό Εικόνες ως εικονογράφος και χαρτογράφος. Στη συνέχεια απασχολείται ως σκιτσογράφος στο περιοδικό Ταχυδρόμος.

Το 1959 παρουσίασε στη στήλη του, η οποία είχε τίτλο Το μποστάνι του Μποστ, τους τρεις πλέον γνωστούς ήρωες του: Μαμά- Ελλάς, Πειναλέων και Ανεργίτσα. Τέλος στη συνεργασία του με την Ελένη Βλάχου δόθηκε λόγω του κειμένου Το επάγγελμα της μητρός μου (1961), για το οποίο κατηγορήθηκε ότι είχε ξεφύγει από τα όρια της ευπρέπειας. Από το 1960 έως το 1963 είχε τακτικό εβδομαδιαίο σκίτσο στην εφημερίδα Ελευθερία, ενώ από το 1963 έως το 1966 καθημερινό πολιτικό χρονογράφημα και κυριακάτικο σκίτσο στην εφημερίδα Αυγή. Το 1966 άνοιξε το δικό του κατάστημα δώρων με την επωνυμία “”Λαϊκαί Εικόναι””. Διακόσμησε πάνω από 27.000 είδη δώρων, με σκίτσα και ζωγραφιές, καθώς και ανορθόγραφες επιγραφές, στιχάκια και αφιερώσεις. Το 1973 δημοσίευσε αντιδικτατορικά σκίτσα και κείμενα στα περιοδικά Αντί και Ταχυδρόμος, συνεργασία που συνεχίστηκε και για τα πρώτα χρόνια της μεταπολίτευσης.

Προδικτατορικά συνεργάστηκε επίσης με τις εφημερίδες Ομάδα, Μακεδονία, Ανεξάρτητος Τύπος, Εμπρός και Μεσημβρινή και με τα περιοδικά Δρόμοι της Ειρήνης και Θεατής. Λόγω των πολιτικών γελοιογραφιών του υπέστη διώξεις και δέχτηκε επανειλημμένα μηνύσεις.

Από τα μέσα της δεκαετίας του 1960 και μετά, αφιερώθηκε στη ζωγραφική και το θέατρο. Τα σατιρικά θεατρικά του έργα είναι γραμμένα σε δεκαπεντασύλλαβο. Κατά διαστήματα ασχολήθηκε και πάλι με το σκίτσο και την πολιτική γελοιογραφία. Μετά τη μεταπολίτευση συνεργάστηκε επίσης με το περιοδικό Ταχυδρόμος, τον Θούριο, το Men’s Look και τις εφημερίδες Πρωινή και Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία και Ριζοσπάστης. Πραγματοποίησε επίσης 16 προσωπικές εκθέσεις.

Έθεσε αρκετές φορές υποψηφιότητα ως βουλευτής κομμάτων της Αριστεράς (1964 με την ΕΔΑ, 1981 και 1985 με το ΚΚΕ), χωρίς ποτέ να εκλεγεί.

Πέθανε στις 13 Δεκεμβρίου του 1995.