He was born in Stypsi, Lesvos and grew up in Adramyttio of Asia Minor. He studied philosophy for three years at the Universities of Leipzig and Bonn. In 1896 he was ordained bishop of Peran.
In 1900 he was appointed Metropolitan of Kastoria and began with his speeches to revive the morale of the Greeks in the area and to organize guerrilla corps against the armed Bulgarian Exarchates who tried to convert the Greek Christians. In 1908 the Ottoman government demanded from the Patriarchate the transfer of Karavangelis, when he took over the Metropolis of Amasya of Pontus, based in Samsun. He continued the intense action there as well, creating schools, but also armed groups against the disordered Turks. He strongly resisted the persecution of the Neo-Turks, devoting his forces to defending the Greeks and Armenians. For these actions he was arrested and was imprisoned in 1917, for a short time. In 1924 he was appointed exarch of the Patriarchate in Vienna, where he died in poverty in 1935.
The memoirs he wrote, especially about the Macedonian Struggle, were published by the Society for Macedonian Studies in 1959. In 1988 the ecclesiastical committee of the Holy Temple of the Transfiguration of the Savior, placed in the courtyard of the temple its bronze statue, thus honoring his exceptional national-religious work.
____________________________
Γεννήθηκε στη Στύψη της Λέσβου και μεγάλωσε στο Αδραμύττιο της Μικράς Ασίας. Σπούδασε για τρία χρόνια φιλοσοφία στα πανεπιστήμια της Λειψίας και της Βόνης. Το 1896 χειροτονήθηκε επίσκοπος Πέραν.
Το 1900 τοποθετήθηκε Μητροπολίτης Καστοριάς και άρχισε με τους λόγους του να αναπτερώνει το ηθικό των Ελλήνων της περιοχής και να οργανώνει ανταρτικά σώματα κατά των ένοπλων βούλγαρων Εξαρχικών που προσπαθούσαν να προσηλυτίσουν τους Έλληνες χριστιανούς. Το 1908 η οθωμανική κυβέρνηση απαίτησε από το Πατριαρχείο τη μετάθεσή του, οπότε ανέλαβε Μητροπολίτης Αμάσειας του Πόντου με έδρα τη Σαμσούντα. Συνέχισε κι εκεί την έντονη δράση δημιουργώντας σχολεία, αλλά και ένοπλες ομάδες κατά των τούρκων ατάκτων. Αντιστάθηκε σθεναρά στις διώξεις των Νεοτούρκων αφιερώνοντας τις δυνάμεις του στην υπεράσπιση των Ελλήνων και Αρμενίων. Για τις ενέργειές του αυτές συνελήφθη και φυλακίστηκε το 1917, για μικρό χρονικό διάστημα. Το 1924 τοποθετήθηκε έξαρχος του Πατριαρχείου στη Βιένη, όπου και πέθανε πάμφτωχος το 1935.
Τα απομνημονεύματα που έγραψε, ειδικά για τον Μακεδονικό Αγώνα, εκδόθηκαν από την Εταιρεία Μακεδονικών Σπουδών το 1959. Το 1988 η εκκλησιαστική επιτροπή του Ιερού Ναού Μεταμορφώσεως του Σωτήρος, τοποθέτησε στην αυλή του ναού τον μπρούτζινο ανδριάντα του, τιμώντας με αυτό τον τρόπο το εξαιρετικό εθνικοθρησκευτικό έργο του.
