During the World War I, Thessaloniki was at the center of operations, as a war front was created in the wider region of Macedonia, which remained in history as Macedonian Front or otherwise Thessaloniki Front. During this time Entente troops were stationed inside and outside the city, and to serve their needs they deployed hundreds of installations such as airports, cemeteries, barracks, and hospitals housed in chambers built of wood or bricks.
Today, very few buildings or installations are left in the city to commemorate the stay of so many thousands of soldiers. One of them is the British Cemetery of Mikra, which is located behind the Dalipi camp. In it are buried 1810 soldiers from various states of the then British Commonwealth, but also 147 soldiers of other nationalities, some of them even coming from rival camps. There are also memorial columns for the nearly 500 victims of the sinking of allied ships during the transfer of troops to the Mediterranean.
At the cemetery burials took place from April 1917 until the mid-1920s. There is a guest book, as well as a list of the names of those who are buried there.
________________________
Κατά τη διάρκεια του Α΄ Παγκόσμιου Πολέμου η Θεσσαλονίκη βρέθηκε στο επίκεντρο των επιχειρήσεων, καθώς στην ευρύτερη περιοχή της Μακεδονίας δημιουργήθηκε ένα πολεμικό μέτωπο, το οποίο έμεινε στην ιστορία ως Μακεδονικό Μέτωπο ή αλλιώς Μέτωπο της Θεσσαλονίκης. Στο διάστημα αυτό εντός και εκτός της πόλης εγκαταστάθηκαν στρατεύματα των δυνάμεων της Αντάντ, τα οποία για να εξυπηρετήσουν τις ανάγκες τους ανέπτυξαν εκατοντάδες εγκαταστάσεις όπως αεροδρόμια, κοιμητήρια, στρατώνες και νοσοκομεία που στεγάστηκαν σε ξύλινους ή πλινθόκτιστους θαλάμους.
Σήμερα, πολύ λίγα κτίρια ή εγκαταστάσεις έχουν απομείνει για να θυμίζουν την παραμονή τόσων χιλιάδων στρατιωτών. Ένα από αυτά είναι το Βρετανικό Κοιμητήριο Μίκρας, το οποίο βρίσκεται πίσω από το στρατόπεδο Νταλίπη. Σ’ αυτό είναι θαμμένοι 1810 στρατιώτες προερχόμενοι από διάφορα κράτη της τότε Βρετανικής Κοινοπολιτείας, αλλά και 147 στρατιώτες άλλων εθνικοτήτων, μερικοί από αυτούς μάλιστα προερχόμενοι και από αντίπαλα στρατόπεδα. Επίσης, στον χώρο υπάρχουν και αναμνηστικές στήλες για τα σχεδόν 500 θύματα που προήλθαν από τις βυθίσεις των συμμαχικών πλοίων, κατά τη διάρκεια της μεταφοράς στρατευμάτων στη Μεσόγειο.
Στο κοιμητήριο πραγματοποιούνταν ταφές από τον Απρίλιο του 1917 μέχρι και τα μέσα του 1920. Υπάρχει βιβλίο επισκεπτών, καθώς και κατάλογος με τα ονόματα όσων είναι θαμμένοι εκεί.
